Αίγινα: Πεταμένες μνήμες

Ένα μνημείο είναι ένα έργο προς τιμή και ανάμνηση προσώπου ή γεγονότος. Για να μην ξεχάσουμε, να μη σβηστεί από τη μνήμη.
Ένα μνημείο πεταμένο, ρημαγμένο, ξαπλωμένο, στο πιο κεντρικό σημείο του Μεσαγρού, απέναντι από το Κοινοτικό κατάστημα.
Κείτεται εκεί, περισσότερο από ένα χρόνο, ίσως και δύο, παρέα με τον κάδο των σκουπιδιών, παρέα με γάτες και οικιακά απορρίμματα.

Για αρκετά χρόνια, ήταν «τσακισμένο» στην κοίτη του ρέματος του χωριού, κάποιοι το ανέσυραν με μεγάλη δυσκολία και σίγουρα με καλό σκοπό.
Και σήμερα πάλι πεταμένο, η διαφορά είναι η νέα του θέση, όπου το βλέπουμε όλοι καθημερινά και το προσπερνάμε αδιάφορα.

«Εις μνήμην» λοιπόν, ποιού; ποιών; γιατί;
Δε γνωρίζω τίποτα γι’ αυτό και δεν έχω πάρει απάντηση από κανέναν.
Δε γνωρίζω καν πού ήταν τοποθετημένο, πριν βρεθεί στο ρέμα και γιατί έφτασε ως εκεί. Μήπως πρέπει να διαγραφεί από τη μνήμη μας αυτό που μνημόνευε, δεν αξίζει πια να το τιμούμε;
Αν είναι έτσι, ας πάρει τον δρόμο της καταστροφής και όχι το δρόμο του διασυρμού και της απαξίωσης.
Θλίβομαι να βλέπω ένα μνημείο που κάποτε τίμησε κάποιον, κάποιους, κάτι, να σέρνεται ελεεινά στο χωριό.
Δεν θα αντέξω να το ξαναδώ για άλλη μια χρονιά στο φετινό 4ο Καρναβάλι μας που πλησιάζει, να γίνεται πάγκος για τα καφάσια με τις μπύρες, πάγκος για τις ψησταριές για τα σουβλάκια.
Υποτιμάται η έννοια της τιμής, της ανάμνησης, της ιστορίας.
Όχι άλλο, φτάνει, ας φύγει ή ας αναστηλωθεί!

Πηγή