Ιστορία

Η Αίγινα είναι νησί του Σαρωνικού Κόλπου. Με το αυτό όνομα φέρεται η πρωτεύουσα και ο κύριος λιμένας της νήσου. Κατά την αρχαιότητα αποτελούσε εποικιστικό κέντρο Πελοποννήσιων, Αιγαίων και Μυρμιδόνων. Αργότερα υπάγεται μαζί με άλλες ναυτιλιακές πόλεις στο θεσμό της Αμφικτυονίας της Καλαυρίας, συμμετέχει στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ενάντια στους Πέρσες και κατά την κλασική εποχή αποτελεί πόλη της Αχαϊκής Συμπολιτείας.Σήμερα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, πληθυσμό και ανάπτυξη νησί του Αργοσαρωνικού και νησιωτικό προάστιο του Πειραιά.

Γεωγραφία

Βρίσκεται στο κέντρο του Σαρωνικού Κόλπου, περιβαλλόμενη από το Αγκίστρι, τη Σαλαμίνα, τα Μέθανα, την Τροιζήνα, τον Πόρο και τον Πειραιά. Η κομβική θέση της μεταξύ Πελοποννήσου και Αττικής, δύο ιστορικά κέντρα του ελληνικού και πανευρωπαϊκού πολιτισμού την κατέστησαν από πολύ νωρίς σημαντικό εμπορικό και διαμετακομιστικό κέντρο, συναγωνιζόμενο τις εμπορικές πόλεις της Μικράς Ασίας, ενώ φαίνεται να είναι παρούσα σε κάθε πτυχή της παγκόσμιας ιστορίας. Σήμερα, η θέση αυτή την έχει αναγάγει σε αναπτυσσόμενη πόλη-προάστιο του Πειραιά και των Αθηνών και δημοφιλές παραθεριστικό κέντρο. Το νησί καλύπτει έκταση 87.410 στρεμμάτων και παρουσιάζει μεγάλη γεωμορφολογική ποικιλία με ξηρό κλίμα και πευκόφυτα βουνά.

Η πόλη της Αίγινας

Το 1826 ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας ορίζει την Αίγινα πρωτεύουσα της Ελλάδος. Η έδρα της Αίγινας εντοπίζεται στο δυτικό άκρο που επεκτείνεται σταδιακά προς ανατολάς, καλύπτοντας ολόκληρη τη βόρεια πεδιάδα, ενώ ορεινοί όγκοι εκτείνονται στα νότια. Το κέντρο της πόλης αναπτύσσεται γύρω από το λιμένα, στον νοτιοδυτικό άκρο του οποίου δεσπόζει η προτομή του Καποδίστρια, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον κυβερνήτη που προσέδωσε νέα πνοή στον ιστορικό αυτό τόπο. Η εμπορική ζώνη εκτείνεται στην παραλιακή οδό, με πληθώρα καλαίσθητων κέντρων εστίασης, τουριστικών μαγαζιών και καταλυμάτων και σημεία πώλησης των τοπικών προϊόντων. Η αγορά επεκτείνεται μέσα στα εμπορικά σοκάκια της πόλης όπου η αρχοντική αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα κερδίζει αμέσως το ενδιαφέρον τον επισκέπτη.
Κατά την απογραφή του 2001 εμφανίζει πληθυσμό 13.552 κατοίκων, από τους οποίους 7.783 κατοικούν στην πόλη της Αίγινας και οι υπόλοιποι στους οικισμούς Βαθέος, Κυψέλης, Μεσαγρού και Πέρδικας.
Ο πληθυσμός παρουσιάζει κατανομή 155 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Πέρα από την εμπορική και ναυτική παράδοση, οι κάτοικοι είναι γνωστοί για την καλλιτεχνική τους δράση στην κεραμική, αλλά και για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς που λειτουργούν επιτυχημένα με γνωστό προϊόν το αιγινήτικο φυστίκι. Η ποιότητα του αιγινήτικου φυστικιού οφείλεται στις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες του νησιού (ξηρασία) αλλά και στα ηφαιστειογενή χαρακτηριστικά του εδάφους.

Δήμος Αίγινας

Ο Δήμος Αίγινας περιλαμβάνει το νησί της Αίγινας και τις κοντινές του νησίδες. Συστάθηκε το 1997 με εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμου Αίγινας και κοινοτήτων Μεσαγρού, Κυψέλης, Πέρδικας και Βαθέος. Ο δήμος παρέμεινε αμετάβλητος με την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης το 2010.

Ιστορική Εξέλιξη

Στην κορυφή του λόφου της Κολώνας υπήρχε
ο περίπτερος ναός του Απόλλωνα.

Η Αίγινα οφείλει δε την ονομασία της σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την απήγαγε στο νησί Οινώνη που μετονομάστηκε σε Αίγινα.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν αποικία της Επιδαύρου, στην οποία ήταν αρχικά υποτελής. Η θέση της ανάμεσα σε Αττική και Πελοπόννησο την είχε καταστήσει εμπορικό κέντρο από πιό παλιά και οι πρώτοι κάτοικοί της πιστεύεται ότι είχαν έλθει από την Μικρά Ασία. Σε ανασκαφές που έχουν γίνει, έχουν βρεθεί Μινωικά κεραμικά του 2000 π.Χ. περίπου. Επίσης έχουν βρεθεί κοσμήματα από χρυσό που ανήκουν στη ύστερη περίοδο της Μυκηναϊκής τέχνης, τα οποία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός διατηρήθηκε στο νησί για μερικές γενιές μετά τη Δωρική κατάκτηση του Άργους και της Λακεδαίμονος. Η επικράτηση των Δωριέων στο νησί δεν πρέπει να έγινε πριν τον 9ο αι. π.Χ.

Ο Ναός του Διός

Ένα από τα αρχαιότερα ιστορικά δεδομένα είναι η συμμετοχή της Αίγινας στην Συμμαχία της Καλαυρίας μαζί με τις: Αθήνα, Βοιωτικό Ορχομενό, Τροιζήνα, Ερμιόνη, Ναυπλία και Πρασίη, με σκοπό την πάταξη της ακμάζουσας πειρατείας στο Αιγαίο, λόγω της παρακμής των Μυκηναίων.
Συμπεραίνεται λοιπόν, ότι η ναυτική δύναμη του νησιού ήταν σημαντική και πριν την Δωρική εποχή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην Αίγινα κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα επί ευρωπαϊκού εδάφους, 30-40 χρόνια μετά την επινόηση του νομίσματος από τους Λυδούς το 700 π.Χ. Το γεγονός ότι τα αιγινήτικα νομίσματα, μέτρα και σταθμά ήταν ένα από τα δύο συστήματα μέτρησης σε ευρεία χρήση του Ελληνικού κόσμου είναι αρκετό για να καταδειχθεί η εμπορική σημασία του νησιού.
Κατά τη διάρκεια του Ληλάντιου πολέμου (περίπου 650 π.Χ.) η Αίγινα φαίνεται να παίρνει το μέρος της Ερέτριας, έτσι εξηγείται η σύγκρουση με τη Σάμο, ένα ηγετικό μέλος της αντίπαλης συμμαχίας με βάση την Χαλκίδα.
Τον 6ο αι. η Αίγινα είναι μέτοχος στον εμπορικό σταθμό της Ναυκράτιδος.

Πηγή

Επίσης διαβάστε: ΑΙΓΙΝΑ, ΓΗ ΠΕΤΡΑΣ: Γεωλογία, λατομεία, αρχιτεκτονική , Ναός Ελλάνιου Διός στην Αίγινα,      Διάσημοι Αιγινήτες: Χρήστος Καπράλος, Το σπίτι του Ροδάκη στον Μεσαγρό της Αίγινας