Η Ελληνική πολιτική σκηνή από το "Τρίτο Μάτι"

Θα παραθέσουμε μερικά σημεία:

«Ακόμα πρέπει να σημειωθεί ότι κίνδυνο για το συστημικό στην Ελλάδα αποτελεί και το ταχύτατα ανερχόμενο φυλετιστικό-εθνικιστικό-λαïκό κίνημα της Χρυσής Αυγής, το οποίο όσο παρέμενε εξωκοινοβουλευτικό ήταν δυνητικά εκμεταλλεύσιμο ως μπαμπούλας από το πολιτικό κατεστημένο.
Μέχρι τώρα όμως η παραδοσιακή μεταπολεμική άκρα δεξιά που επιθυμούσε να καταλάβει κοινοβουλευτικές έδρες δεν τόλμησε ποτέ να εμφανιστεί ως φυλετιστική! Ούτε φυσικά η Ε.Π.Ε.Ν, ούτε η Εθνική Παράταξις, ούτε βέβαια και ο ΛΑ.Ο.Σ – ανοιχτά τουλάχιστον. Μετά τον Ιωάννη Μεταξά ούτε καν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εμφανίστηκε ως γνήσιος φυλετιστής. Τώρα όμως διαφαίνεται ότι στο Ελληνικό κοινοβούλιο θα έχουμε για πρώτη φορά μετά το 1945 αυθεντικούς φυλετιστές. Γεγονός που θα προκαλέσει αδιανόητους τριγμούς στο πολιτικό συστημικό, αφού θα καταλύσει το ελληνικό κοινοβουλευτικό μορατόριουμ κατά του φυλετισμού που καθιερώθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο… αυτές είναι οι απειλές κατά του ελληνικού συστημικού κατεστημένου και αυτές θα κοιτάξει να κτυπήσει όσο το δυνατόν μπορεί περισσότερο με διάφορους τρόπους και μηχανισμούς…”

“Τέλος η Χρυσή Αυγή και το ΛΑ.Ο.Σ (μετά την αντιμνημονιακή του στροφή) έχουν κάθε λόγο να ενοχλούν το συστημικό της Ευρωπαïκής Ένωσης από την ώρα που θα υπάρχουν στο νέο Ελληνικό κοινοβούλιο. Η ιδέα της Ευρώπης των Εθνών αντιστρατεύεται την ιδέα της Ευρώπης των Αγορών. Οι πιθανές διαφορές των δύο κομμάτων λίγο τους απασχολούν, αν και η φυλετιστική Χρυσή Αυγή τους ενοχλεί περισσότερο. Το ελληνικό εθνοκεντρικό παράδειγμα θα μπορούσε να μεταδοθεί πανευρωπαïκά στις επερχόμενες ώρες μιας μεγάλης παγκόσμιας κρίσης και να κάνει το μονεταριστικό μοντέλο, αλλά και το Ευρώ, κουρελόχαρτα. Η Ελλάδα είναι σήμερα ο πιο επικίνδυνος ιός…”

“Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο πρέπει να πούμε ότι σε αυτήν (εννοεί την αντιμνημονιακή συγκέντρωση της 12ης Φεβρουαρίου όπου κάηκε το κέντρο της Αθήνας) μετείχαν όλα τα κινήματα και κόμματα του αντιμνημονιακού χώρου, ακόμα και οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι μέσα στο δαιδαλώδες και χαοτικό περιβάλλον προσπαθούσαν να οργανώσουν, μάλλον ανεπιτυχώς, ομάδες κατά των λεηλασιών και να προστατεύσουν τους καταστηματάρχες. Ένας λοιπόν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το σύστημα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι και η μεγάλη άνοδος της Χρυσής Αυγής η οποία προφανώς πλέον έχει φτάσει σε ποσοστά που στις επικείμενες εκλογές θα τη βάλουν στη βουλή. Λέγεται ότι ο κυρίαρχος λόγος που ο Γιώργος Καρατζαφέρης άλλαξε γραμμή και γύρισε στον αντιμνημονιακό χώρο ήταν το φυλλορόημα των δεξιότερων από τους οπαδούς του πρός το κίνημα της Χρυσής Αυγής. Όμως η γνώμη μας είναι ότι ο ΛΑ.Ο.Σ θα παραμείνει κλειστός και δεν θα έχει άλλες διαρροές, απεναντίας θα είναι το μέσο εθνικολαïκό ΠΑΣΟΚ που θα στηρίξει σε μεγάλο επίπεδο το νέο εθνικιστικό φυλετικό λαïκιστικό αυτό κίνημα. Ως κόμμα καθαρά φυλετικό που πιστεύει στην ανωτερότητα της ελληνικής φυλής, η Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζεται από το ασυμβίβαστο στις θέσεις της. Έτσι ο έλεγχός της δεν είναι εύκολος στα πλαίσια των αστικών παιχνιδιών εξουσίας στον ελλαδικό χώρο. Το ίδιο όμως ισχύει και στον ευρωπαïκό χώρο, όπου η Χρυσή Αυγή μπορεί να αποτελέσει το παράδειγμα και το μοντέλο προς μίμηση για τις ευρωσκεπτιστικές χώρες της ανατολικής ευρώπης, ειδικότερα, αλλά ακόμα για τη Γερμανία, Αυστρία και γενικότερα τις βόρειες ευρωπαïκές χώρες. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κίνημα αντιευρωπαïκό αφού πιστεύει στην Άρεια φυλή αλλά είναι κίνημα που μπορεί να δημιουργήσει κλώνους ιδεολογικούς σε πολλές ευρωπαïκές χώρες και αυτό το γεγονός το τρέμει επίσης το ευρωπαïκό συστημικό. Ειδικά και όταν πλέον δεν θα έχει να συγκρουστεί με μηδενιστές ή με πολιτικούς αντιπάλους ακόμα και οργισμένους, αλλά με ομάδες απελπισμένων ανθρώπων στους οποίους ξυπνάει το φυλετικό ασυνείδητο. Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής που απεκρύβη από τα περισσότερα ΜΜΕ στην Ελλάδα απασχόλησε, ως κατ’εξοχήν κυρίαρχο θέμα, τα διεθνή ΜΜΕ».